Begin januari verhuisden Gigolo en Giovanna naar Dordrecht en Giulia naar Noordwolde. Het gaat supergoed met ze. Regelmatig komen er leuke berichtjes en prachtige foto’s van ze, en dat wordt enorm gewaardeerd want ja, het blijven onze kinderen dus we blijven heel graag een beetje op de hoogte hoe het met ze gaat.
Voor Gigolo en Giovanna was de verhuizing het gemakkelijkst want ze bleven samen en er waren bij de nieuwe mensen geen andere katten of honden om aan te wennen….eigenlijk speelden ze gewoon door, alleen in een andere huiskamer en met ander personeel ;-).

Bij Giulia is de overgang wat meer gedoseerd verlopen want Abessijn/mix kater Leo waar ze bij ging wonen was al een jaartje alleen en dan is het logisch dat het even wennen is, zeker met zo’n jonge spring-in-‘t-veld. Maar Judith en Thomas pakten het erg goed aan en de wil om er wat van te maken was bij beide katjes aanwezig. Intussen zijn ze goed aan elkaar gewend, wordt er samen gespeeld en worden er zelfs wasbeurtjes uitgedeeld. Missie geslaagd :-).

Ganna bleef bij ons. Het was heel eventjes vreemd voor hem toen Giulia als laatste nestgenootje was vertrokken maar hij richtte zich al snel op Verona. Die vond één kitten wel zo overzichtelijk en zo werd het in no time een prachtig stelletje. Het zijn net Jut en Jul, bijna altijd in elkaars buurt, doen alles samen, echt heel leuk. Ik had er erg op gehoopt want Verona miste een goed passend speelmaatje en die heeft ze nu gevonden, top!

Eigenlijk had ik nog een derde nestje met Didi willen doen maar met name omdat ze toch wel wat problemen heeft gehad bij beide nestjes, met als laatste de vervelende closteridium perfringens bacterie, besloot ik om haar te laten steriliseren. Ze heeft zeven prachtige en gezonde kittens gekregen waarvan er enkelen de lijn mogen doorzetten, dan mag je heel tevreden zijn. Dus werd ze 21 januari geholpen. Dat is allemaal prima verlopen. Wel heeft ze een week in een fleurig pakje gelopen om te voorkomen dat ze het wondje wel erg schoon wilde houden…wat dan juist daardoor in een ontsteking kan eindigen.

En dan de zorgen om Zaina…
Eind vorig jaar dit jaar kreeg ik steeds meer het gevoel dat 2022 Zaina’s laatste jaar zou worden. Eigenlijk puur vanwege haar leeftijd, ze wordt in april 15. Als ik de vrouwelijke lijn van haar stamboom bekijk zijn die poesjes allemaal 14 jaar geworden. Behalve haar lieve moeder Yara die veel te vroeg overleed door afschuwelijke pech. De zus van Yara, Zaina’s tante dus, overleed vorig jaar februari,15 jaar en een paar maanden. We merken ook wel dat Zaina een oudere dame is geworden. Maar alles ging nog goed eigenlijk. Toch weet je dat er een keer iets op haar pad gaat komen waarbij je haar niet meer kunt helpen….maar wat, en wanneer….

Begin januari kreeg ze weer wat last van haar eerdere kwaal twee jaar geleden, ontstoken neusslijmvliezen….snotteren enzo, en hoorbare hinder in de voorste luchtwegen. Een combinatie van virus en bacteriën. Ze kreeg een injectie cortalone van de dierenarts met de verwachting dat dit afdoende zou zijn omdat we er snel bij waren. Maar de klachten kwamen al gauw terug en er volgde een tiendaagse kuur antibiotica; albipen. We kregen net als twee jaar geleden gelukkig weer hulp van een plaatselijke dierenartsassistente/ kennis bij het geven van deze injecties. Maar ook hierna kwamen de klachten snel terug. Op 9 februari volgde een rhinoscopie om te zien of er net als destijds weer een poliepje zat. Dat bleek niet het geval. De lichte narcose had er deze keer wel flink ingehakt, we schrokken ervan en beseften nog eens dat haar leeftijd intussen echt een dingetje is.
Ze kreeg opnieuw een cortalone injectie en een nieuwe kuur albipen. Maar nu werden de klachten zelfs erger tijdens de kuur, het sloeg helemaal niet aan. Verder zien we dat ze eigenlijk continu last heeft, heel veel slaapt, dat ze wat is afgevallen, dat ze niet meer prettig kan knuffelen…terwijl dat voor haar zo ontzettend belangrijk is. Ze voelt zich niet goed en haar lijfje lijdt onder het gevecht tegen de boosdoeners.

Dierenartsen hebben mbt antibiotica veel minder mogelijkheden dan een aantal jaren geleden en dat maakt het extra lastig.
De laatste hoop is nu gevestigd op 10-14 dagen doxycycline. Dit zijn tabletjes en we gaan hiervoor vanaf morgen dagelijks met Zaina naar de dierenarts want zelf toedienen is onmogelijk bij haar. De dierenarts is positief over het te verwachten resultaat maar ik weet het niet….
We kunnen alleen maar hopen dat deze kuur aanslaat en ze dan voor langere tijd klachtenvrij is anders is het vooruitzicht helaas niet zo goed. We willen er nog even niet aan denken….

Een paar dagen geleden…..duidelijk niet in orde