In de laatste berichtjes gaat de meeste aandacht naar de kittens uit. Daar kan je natuurlijk niet omheen en de meeste lezers vinden dat ook leuke kost. Maar dat betekent niet dat we minder aandacht hebben voor de rest van onze kudde. Dus bij deze een update van de overige katten 🙂
Fealynn doet het supergoed als moeder. En, sinds de bevalling is ze ook weer erg lief naar haar oudere dochter Didi, dat was een poosje heel anders. De moederhormonen zorgen nu gelukkig voor een betere verstandhouding. Het is wel afwachten hoe zich dat ontwikkelt als die weer minder worden…

Zo lief, moeder en dochter die samen voor het grut zorgen
Didi is intussen 15 maanden en heeft zich ontwikkeld tot een prachtig, grappig en elegant poesje. Ik vind haar echt mooi geworden :-). Ze vindt de kittens geweldig dus we gaan ervan uit dat ze het ook leuk zal vinden om volgend jaar zelf moeder te worden. In het najaar gaan we de gebruikelijke testen doen om te kijken of dit een optie is.

Didi ❤

Niet weg te slaan bij haar jongere broertjes en zusje
Kallima vindt de kleintjes maar lastig 😉 . Ze zoekt ze niet echt op en heeft het liefst dat ze haar ook met rust laten. Gelukkig hebben we plaats genoeg en slapen de kleintjes ook de nodige tijd.
Als het volgens haar echt Kallima-tijd is gooit ze zich voor mijn voeten als ik de was aan het ophangen ben bijvoorbeeld 😉 . Succes verzekerd…
Over een paar maandjes wordt ze tien…nog altijd even mooi ❤
En dan hadden we wat zorgen om Zaina. Een poliepje zorgde voor wat opstopping in de neus of keel, met enig geproest tot gevolg vooral tijdens het eten of snorren bij mij. Tijdens het eten zelf was het ook goed hoorbaar dat er wat in de weg zat. Gelukkig zijn het normale bacteriën die zich dan ophopen volgens de dierenarts, geen gevaar dus voor de kittens, daar was ik wel even bezorgd over.
We kregen AB neusdruppeltjes mee….5 x daags… Ik had meteen beter moeten weten…de druppels eindigden overal, maar niet in die speldeknop gaatjes…. Dus werd het een tablettenkuur voor 10 dagen. Nu is Zaina met L-lysine of ontwormingstabletjes niet moeilijk, maar de geur van antibiotica….drama! Met enige voorzorgmaatregelen van mijn kant ging het de eerste dagen nog wel maar daarna liep de stress van beide kanten zo op dat ik haar dit niet meer wilde aandoen. De klachten waren al verdwenen maar halverwege een antibiotica kuur stoppen is niet verstandig. Dus werd besloten om de rest van de kuur door de dierenarts te laten geven. Vreemde ogen dwingen… en inderdaad, aangekomen in de praktijk bleek het daar gelukkig een fluitje van een cent. Vervolgens zijn we nog drie keer op en neer geweest voor zo’n ‘fluitje’ , 34 km retour per keer….Nu maar hopen dat het niet snel terug komt want dan moeten we naar andere opties kijken vrees ik.

Hopelijk geen operatie voor onze grande dame….
En als laatste, onze net-niet Somali, Noortje 😉 . Noortje vindt de kittens net als vorig jaar weer leuk. Ik heb wel het idee dat ze er iets minder mee bezig is maar zo soms gaat ze gezellig in de speelmodus met ze. En als er wat te eten is, jááá, dan is ze er natuurlijk ook bij.

Even gek doen met Egilias 😉

Maar je vooral niet te moe maken deze zomer…