Wat mooi is dat toch…twee jaar geleden was ze mijn kleine eigenwijze ding dat hier geboren werd als enige poesje van een vijfling. Nieuwsgierig, vindingrijk, grappig, ondeugend, en oh zo lief; Didi ❤ . En nu is het kleine meisje groot geworden (hoewel ik haar altijd nog de kleine meid noem), en hobbelt ze met een ontzettend bol buikje door het huis.

Precies op de verwachte datum van 26 augustus werd ze krols. Gelukkig had haar verloofde Magic Man zijn agenda vrijgehouden en brachten we haar de volgende ochtend naar zijn residentie in Limburg. Toch wel weer spannend want voor Didi was alles nieuw. Maar ze was snel op haar gemak en die knappe man zag ze ook wel zitten ;-). Twee dagen later konden we haar alweer ophalen en was het afwachten of dit avontuurtje ook echt succesvol was geweest. Na drie weken zagen we de eerste tekenen, de tepeltjes werden donker roze en de eetlust begon toe te nemen 🙂


De zwangerschap verliep op rolletjes en voor ons gevoel gingen de weken erg snel.

Inmiddels zijn we alweer op dag 58 en hebben we een paar dagen geleden een röntgenfoto laten maken om te zien hoe druk het wordt.

Didi deert het allemaal niet, ze voelt zich kiplekker. Ze ligt graag in mijn armen en geniet er zichtbaar van als ik haar dikke buikje streel. Zowel binnen als buiten springt ze overal nog vlot op en af hoewel we het hier en daar wat veiliger maken met een geïmproviseerde opstapje 😉 .

Zondag 1 november (dag 65) is ze officieel uitgeteld, maar als ze de lijn van haar voorouders volgt zal het de maandag of dinsdag erna worden. Spannend!