Vandaag zijn onze E-‘tjes alweer vijf weken…wat gaat het snel.

De afgelopen weken is er veel gebeurd in hun jonge leventjes. Ze verhuisden naar mijn kamer en daar kregen ze behalve meer ruimte ook meer contact met de andere huisgenoten, die dat soms ook wel een beetje spannend vonden:

Grote zus Didi vond het erg interessant maar ook superspannend….

We gaven de kittens eerst een klein gedeelte van mijn kamer zodat iedereen even kon wennen. In een paar stapjes is hun ruimte intussen vergroot tot bijna de hele kamer, dat hebben ze nu ook wel nodig ;-))

Als zo’n hummeltje slaapt kan je hem eens rustig besnuffelen

 

Samen eten is dé manier om drempelvrees van beide kanten te overwinnen. Rond etenstijd is het sowieso altijd opvallend druk bij de kleintjes 😉

 

Dat zelfstandig eten gaat al erg goed. En zo klein als ze zijn wordt er na het eten ook al  uitvoerig gepoetst.

 
Rond de vier weken komt naast het vaste eten ook het gebruik van het kittenbakje op de agenda. Kennelijk had Elano de handleiding al eens gezien want binnen een kwartier had hij zijn eerste plas erop gedaan. De eerste weken wordt er nog weleens in het grit gehapt en daarom gebruiken we in die periode kattengrit wat niet klontert, want dat zou problemen in de maag kunnen geven.

Ook de hondjes komen af en toe eens kijken hoe het met de koters gaat.

En verder wordt er natuurlijk veel gespeeld. Goed voor hun lichamelijke en geestelijke ontwikkeling, en geweldig als vermaak voor ons en het eerste bezoek waarmee ze intussen kennis hebben gemaakt.

En zo zien de heertjes er met vijf weken uit:

Elano. Met 660 gram vanmorgen is hij ruim een ons zwaarder dan zijn broertjes. Een paar weken geleden was hij in gedrag ietsje meer terughoudend maar intussen gaat hij voorop en is als eerste bij je….en op je.

Ennio. Hij is zeker minder bescheiden geworden vergeleken met twee weken geleden, al vindt ie het opgepakt worden door vreemden nog wat spannend. Een heel lief en zacht ventje.

En dan ‘Prins Charming himself’ Egilias. Weet zich altijd net even anders te presenteren en zo de aandacht op zich te vestigen. Sorrel zilvers zijn vaak wat moeilijker te fotograferen maar daar heb je met zo’n uitstraling weinig last van ;-))

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Gisteren waren de kleintjes drie weken. Tot afgelopen weekend werd er vooral veel geslapen maar sinds zondag is er steeds meer actie in de kraamhoek. Na een waggelend begin staan ze nu alle drie redelijk stevig op de pootjes en wordt er aardig rondgestapt in de doos die ik intussen heb voorzien van een uitbouw.

En zoals je van jongens kunt verwachten….geef ze een bal en daar gaan ze 😉

Van spelen word je natuurlijk erg vies 😉

Het blijft een prachtig kleurenpaletje ❤ . Links wildkleurtje Elano, daarnaast het sorrel kereltje Ennio en rechts sorrelzilvertje Egilias.

Hoewel ze nog erg jong zijn is er van de karaktertjes toch al wel iets te zeggen:

Egilias is het meest extrovert. Hij is nieuwsgierig, vrolijk, lijkt mensen erg leuk te vinden en is een heel charmant kereltje.

Het wildkleurtje Elano is iets bescheidener. Hij laat zich wel graag knuffelen en ook op schoot pakken.

Ennio is het meest terughoudend tot nu toe. Hij blijft vaak net wat langer vanuit een hoekje toekijken en heeft dan even wat tijd nodig. Ook oppakken vindt hij nog wat spannend.

Dit weekend verhuizen we de kleine familie van de slaapkamer naar mijn kamer die meer centraal in het huis ligt. Behalve meer speelruimte krijgen ze daar ook meer mee van wat er in huis gebeurt. Passerende hondjes, allerlei nieuwe geluiden, meer aanloop….kortom, de socialisatieperiode begint.

 

Er staan ook enkele nieuwe foto’s op de kittenpagina: https://somalicatteryjumanah.wordpress.com/nestjes/2019-e-nestje/