Yara Waddenkat (16-11-2005 — 17-10-2011)

Veel te vroeg en totaal onverwacht moesten we in de nacht van zondag op maandag 17 oktober 2011 afscheid nemen van Yara, ons eerste Somali poesje. Ze is overleden aan een borstvliesontsteking. Het is niet te bevatten zo snel als het is gegaan. Ze is eigenlijk maar een dag ziek geweest en het zag er helemaal niet naar uit dat er zoiets ernstigs onder de oppervlakte aan de hand was. Pas op het laatst maar toen konden we niets meer voor haar doen. Ze is ‘s nachts om tien over een, een paar minuten na aankomst bij onze dierenarts, overleden.

Yara was mijn meisje. Vanaf het moment dat ze door haar vorige eigenaar bij mij op schoot werd gezet hadden we iets bijzonders samen. Yara was toen dertien maanden en had het, zo bleek achteraf, niet getroffen bij deze mensen in België. De eerste weken dat ze bij ons was kon ze om hele gewone dingen of bewegingen compleet in paniek raken. Bijvoorbeeld door een opgestoken arm of de keer dat ik achter haar de trap afliep en de huiskamerdeur beneden dicht was. Doodsbenauwd draaide ze als een tolletje in het rond en probeerde ze in alle hoeken te verdwijnen. De tranen sprongen in mijn ogen. Een week of anderhalf nadat Yara bij ons kwam bleek dat ze bij haar vorige eigenaar zwanger was geraakt. Het grote vertrouwen dat ze in ons had bij de bevalling en het met de hand grootbrengen van twee van de vier kittens was ontroerend gezien haar achtergrond. Ze was ook een hele lieve moeder voor haar kleintjes. Iedere dag besefte ik hoe bijzonder ze was. Ze was de liefheid en zachtheid zelve, ondanks wat haar was aangedaan. Ze had als kitten een goede basis gehad bij Willem en Anne-Marie, dat heeft zeker aan haar herstel bijgedragen. En alsof het zo moest zijn hebben zij Yara twee weken voor haar overlijden nog in goede doen bij ons gezien, daar ben ik heel blij om.

In de groep was Yara de moeder van allemaal. Ze kon met alle katten goed opschieten en verdeelde haar aandacht over hen. Met dochter Zaina was ze het meest close, uren lagen ze innig tegen elkaar aan in de mand op de tv kast. Onze nieuwkomers werden door Yara direct liefdevol opgenomen en in bescherming genomen indien nodig. Het verdriet en gemis is groot. Nooit had ik kunnen bedenken dat we haar zo vroeg en zo plotseling zouden verliezen. Yara leeft voort in haar zes lieve kinderen, haar kleinkinderen en achterkleinkinderen. En voor altijd in ons hart. Lieve Yara, rust zacht meisje ❤

Deze slideshow vereist JavaScript.