Een paar weken geleden mochten de kleintjes voor het eerst naar buiten. Om ze niet meteen verloren te laten lopen in de grote afgezette tuin had ik eerst een hoekje op het terras voor ze afgezet. Daar werd meteen dankbaar gebruik van gemaakt:

De echte stap naar de tuin liet vanwege relatieve kou vervolgens nog even op zich wachten, lieve smekende gezichtjes ten spijt ;-))

Maar afgelopen woensdag was het dan eindelijk zover, voor het eerst gras onder de voetjes 🙂

Ik kan ze nog tegelijk met twee handen oppakken en had ze zo neergezet. Onder de indruk als ze waren van deze big move bleven ze aanvankelijk precies zo zitten 😉

Na een paar minuutjes werden ze toch wel nieuwsgierig en gingen ze op avontuur…

 

Ennio was het dapperst en verbaasde zich over het hoogpolig tapijtje onder zijn teentjes

Egilias en Elano hadden nog even overleg…

Ook Egilias ging vervolgens op verkenning.

Elano begon het buiten zijn ook te waarderen. Moeder Fealynn is natuurlijk in de buurt om een oogje in het zeil te houden

Ennio had intussen al de trap van een van de speeltoestellen ontdekt.

Bovenop heb je een prachtig uitzicht. Nu vinden wij dat voorlopig nog te hoog voor ze en dus hebben we dit toestel net als vorig jaar weer tijdelijk op zijn kant gelegd.

En na al die nieuwe indrukken is het natuurlijk heel goed slapen:

Hun favoriete chill plekje in mijn kamer. Ik heb mijn bureaustoel op wieltjes (en die zijn erg gevaarlijk voor kittens) tijdelijk verruild voor een gewone stoel, maar nu ze groter zijn kunnen ze via stoel/ bureau naar de hoger gelegen wandmandjes…geen goed plan. Ik leg hem dus neer en met een fleecekleedje over de rugleuning vinden ze het een heerlijk slaapplekje.

Komende donderdag staat hun eerste prik bij de dierenarts op het programma, wat gaat het toch snel….