Ruim twee en een halve week zijn ze alweer…het gaat me nu al veel te snel ;-).
Het blijft ongelooflijk hoe gestaag de ontwikkeling bij kittens gaat. Zo waren ze afgelopen weekend ijverig aan het oefenen met staan en waggelen, een paar dagen huppelden ze al zo’n beetje door de hele doos. En vanmiddag bleken ze alweer toe aan de volgende stap, de wereld buiten de doos. Ik had de klep wat omlaag gedaan om te kunnen zakken met de camera en Diovanni hing al over de rand. Om eens te kijken of ze echt al durfden liet ik de klep nog verder zakken….en ja hoor, grote belangstelling.
Foto’s zijn leuk, maar bewegend beeld is nog veel leuker. Hieronder twee korte filmpjes van de afgelopen dagen:
Afgelopen zondag, precies twee weken, de eerste wankele stapjes…
En dit is vier dagen later…. Vooral Diovanni, hier vooraan, heeft een uitgebreide verkenning gedaan. Moeder hield hem steeds in het oog maar vond het goed.
Er wordt ook al gespeeld. De sorreltjes zijn aan de tepel in slaap gevallen 😉
De kleintjes zijn ook al erg mensgericht. Knuffelen wordt erg gewaardeerd en er wordt zelfs al bij gesnord door enkelen, zo lief.
En ja, het gezinnetje vraagt en krijgt natuurlijk veel aandacht. Maar Kallima heeft altijd haar geheel eigen wijze om haar deel ook te krijgen. Je gooit je gewoon voor de voeten van je mens en maakt allerlei rare draaiingen enzo…dan komt het helemaal goed. Ook Zaina heeft een plek bedacht waar je niet over het hoofd wordt gezien.
Niet alleen binnen was het genieten, maar buiten ook. Nog steeds vaak mooi weer en mei is qua bloei natuurlijk een prachtige maand. De rododendrons en clematissen stonden er prachtig bij de laatste weken, erg van genoten:
En ach, wat doe je op zo’n mooie avond….een beetje uitrekken en relaxen…
De witte clematis montana die we over de afscheiding van het kattengedeelte hebben laten groeien doe het dit jaar echt super, vorig jaar waren er veel knoppen kapot gevroren door late vorst.
Komende dagen gaan we meer ruimte voor de kittens maken in de slaapkamer en krijgen ze hun eerste bezoek.