Op een van de meest koude en gure dagen van deze winter bedacht Fealynn opnieuw krols te worden. De vorige keer was precies twee maanden geleden dus het was even wachten geweest. Nu is het begin van het voorjaar wel een tijd waarin poezen gemakkelijker krols worden maar met -10 en een windkracht zes, zeven? Fealynn wel.

In de loop van afgelopen maandag werd ze stilaan krols en dinsdag was het 100%. ‘S avonds brachten we haar naar haar echtgenoot Ferox PerSé in Almere. Het was niet de meest relaxte tocht. Tussen Staphorst en Zwolle zagen we het wegdek haast niet meer en sneeuwde het op een gegeven moment zo hard dat we er even aan dachten om om te draaien. Gelukkig werd het na Zwolle een stuk beter. De laatste 40 km waren weer minder maar met aangepast tempo was het te doen. Fealynn lag al die tijd heerlijk rustig achterin.

De woensdag had ze nodig om te wennen en de krolsheid terug te laten komen, die zakt meestal wat weg door zo’n reis en verhuizing. In de avond kwam ze een beetje los en op het filmpje wat katereigenaar Esther Kooijman me stuurde was te zien dat er wederzijds intussen duidelijk interesse was, gelukkig!

Aftasten……

Op donderdag 1 maart zijn er vier dekkingen geweest, ruim voldoende ;-).

Op een filmpje met het geluid van de bijbehorende dekschreeuw werd door het thuisfront amper gereageerd ;-). De boodschap dat het over een paar maandjes gedaan is met hun rust kwam waarschijnlijk nog niet helemaal binnen ;-).

In de avond hebben we Fealynn weer opgehaald. Bij thuiskomst werden zowel zij als de carrier natuurlijk uitvoerig gecontroleerd op vreemde luchtjes 😉 .

Vandaag is ze lekker aan het bijkomen. Ze had vannacht haar eten uitgespuwd wat op misselijkheid kan duiden, in dit geval een goed teken. De krolsheid is eigenlijk zo goed als over, ook dat is een goed teken. Echt zekerheid of ze zwanger is hebben we over een week of drie. Ik heb goede hoop maar het is allemaal nog erg pril op dit moment….

Wordt vervolgd….